Lekki stres i zdjęcia

                  Zawsze zastanawiałam się czemu weekendy muszą tak szybko mijać. Niezależnie czy to wakacje/ferie dni powszechne mijają mega szybko a weekend jeszcze dobrze się nie zaczął a już go nie ma.  No ale cóż takie jest życie- to co dobre szybko się kończy.
Tak naprawdę u mnie nie tylko weekend się skończył. Po wielkiej przerwie, ogromnych wakacjach, trwających od skończenia szkoły średniej w kwietniu aż do teraz, przyszedł czas na pójście do pracy.
Wiem, siedziałam na bezrobociu 10 miesięcy- ale dużo rzeczy się na to skumulowało. Dużo spraw prywatnych o których nie będe tu truć, nie ten czas ale też chęć odetchnięcia od szkoły, od tych obowiązków, odstresować się i po prostu zająć się tym czym nie miałam czasu zająć się do tej pory.
Przyznam że to się udało. I w końcu na początku grudnia stwierdziłam że muszę w końcu znaleźć pracę i się usamodzielnić. Niestety roznoszenie CV przez długi czas nie przyniosło pożądanych efektów aż do 29 stycznia. Znalazłam pracę i jutro zaczynam.
           Mam nadzieję że nie będzie źle. Wprawdzie nie pracuje na cały etat tylko na 3/4 czyli 6 godzin ale i tak dla mnie to dużo. Ok, dodać jeszcze 3 godziny i mogłabym udawać że w szkole jestem.
I choć to moja pierwsza praca to nie denerwuje się. Zacznę panikować jutro. A jak wyjdę z pracy to będę bardziej wypompowana niż po najgorszym wf-ie. Przynajmniej tak obstawiam.

Dziś teoretycznie miałam wyjść zrobić zdjęcia ale zanim się wyzbierałam to zrobiło się ciemno. No cóż tak bywa :) Przynajmniej poczytałam książkę "Miłość Peonii" (ach, uwielbiam ją) a teraz w ramach przeprosin za zbyt długi tekst wstępnej paniki przed pracą wstawiam zdjęcia które zrobiłam ostatnio i 3 które zrobiłam w wakacje.
      Przyjemnego oglądania ;)

Ok dobra to zrobiłam w wakacje kiedy kaktus pierwszy raz zakwitł.

A teraz udajmy że mnie tu nie widać